woensdag 27 juli 2016

De liefde verzinnen - Roger Nupie over 'Na het vrijen steek ik een gedicht op'

.

De liefde verzinnen               

Bert Deben is niet aan zijn proefstuk toe. Hij schrijft al bijna 30 jaar poëzie, publiceerde in tal van tijdschriften, kaapte wat poëzieprijzen en -nominaties weg, geeft poëzieworkshops en treedt geregeld op. Toch verschijnt nu pas, na heel lang overwegen, zijn eerste bundel. De Antwerpse holebi-boekhandel ’t Verschil startte in 2005 met een (gelijknamige) uitgeverij, in 2016 omgedoopt tot Uitgeverij Kartonnen Dozen, die als eerste uitgave dit debuut van Bert Deben, Na het vrijen steek ik een gedicht op, op de literaire markt gooit.

Het merendeel van zijn gedichten is vrij klassiek van vorm; het sonnet is nooit ver weg. De dichter maakt gretig gebruik van het rijm, maar haakt al eens af daar waar het tot rijmdwang zou leiden. Al bij al een keurslijf waarin hij zich blijkbaar prima thuis voelt en waarin zijn poëzie goed gedijt.

Of Na het vrijen steek ik een gedicht op een statement is om na de liefdesdaad voor een gezonder alternatief dan de sigaret te kiezen en in welke mate de dichter begaan is met de gezondheid van zijn lezers, blijft een open vraag: Na het vrijen steek ik een gedicht op / het heeft geen kleding om het lijf / smeult na in onbeduidendheid/ en schrijft dat ware liefde langer blijft

Zoals de titel van de bundel laat vermoeden is de liefde het centrale thema. Het is evenwel geen louter romantische ode aan de liefde geworden. Toenadering en afstand, vreugde en pijn, euforie en verdriet: al deze karakteristieken van wat ons hart sneller doet slaan komen aan bod in deze 45 gedichten: van elk seizoen dat weer verdwijnt / rest iets dat zoet en iets dat bitter smaakt. En elders: Zo kwetsbaar sta ik plots weer in het leven / dat zelfs muziek het leed niet overstemt / de stilte niet, noch een gedicht, het streven / naar een evenwicht, zo mooi dat het beklemt. Waar het de dichter om te doen is: Misschien moet wij / de liefde weer verzinnen. Daar is Bert Deben beslist in geslaagd.

De bundel bestaat uit drie cycli, Tijd bestaat niet en Minnaar met daar tussenin een derde cyclus, die met 29 gedichten de kern van de bundel vormt: Broodjes liefde. De eerste cyclus, Tijd bestaat niet, voor al wie mijn weg even deelde, opent met Tijd bestaat niet, valt als regen, vloeit weg in een rivier, verschuilt zich in een flesje bier, in bloed, in iemands voortbewegen. De cyclus Broodjes liefde is opgedragen aan een overleden levenspartner: als ik je bundel/ word je het mooiste van wat/ voorgoed voorbij is

Wie benieuwd is naar meer kan terecht op bertdeben.blogspot.be, waar de dichter geregeld zijn nieuwste poëtische uitspattingen post, die variëren van sprookjesachtig vrolijk en soms kinderlijk naïef tot ironisch, ernstig, diepzinnig. De lezer kan er ook kennismaken met een ander aspect van zijn kunnen: light verse, een genre dat hem evengoed afgaat.

Na het vrijen steek ik een gedicht op, Bert Deben, Uitgeverij Kartonnen Dozen, Antwerpen, 2016, ISBN 978 94 90 95218 1

(Roger Nupie - 2016)

dinsdag 12 juli 2016

De liefde is niet meer verrast


 
De liefde is niet meer verrast 
ze ligt nog dicht tegen het lijf
is warm en kleeft en voelt zich stijf 
maar vraagt niet langer of het past

ze is gewend dat het zo mag
ze wacht niet meer op wat en hoe
nog voor ze luistert is ze moe
sluit ze de ogen van de dag  

maar als ze slaapt, slaapt ze gerust
ze is vertrouwd met het geluid
en met de warmte in haar zij
de liefde sluimert onbewust  

ze rekt zich eerst nog even uit
en nestelt zich dan diep in mij. 
 

© bert deben
Vogelwaarde, zaterdag 2 februari 2013.

 
 

dinsdag 5 juli 2016

De Visser

 .
 ..
De visser  
 
Een oude man, hij is geen prater
zit met een vislijn in de hand
en staart vanaf de waterkant
naar spiegelingen in het water  
 
de tijd staat stil en niets gebeurt
de oude man heeft zich gehuld
in doodse stilte en geduld
tot hij een rimpeling bespeurt  
 
dan staat hij op en komt tot leven
draait aan de molen van zijn lijn
want al wat is krijgt nu plots zin  
 
maar het is niets, het duurt maar even
hij neemt nieuw aas, gooit weerom in
zet zich dan neer en laat het zijn. 
 
 
© bert deben
Hengstdijk, maandag 11 april 2016, een teruggevonden onafgewerkt gedicht dat ik verder afwerkte.

 
 
werd gepubliceerd in ‘Alles in Woordenland’ – Poemtata 2016   
.